شاعرانه

ای آنکه مرا برده ای از یاد، کجایی؟

بیگانه شدی، دست مریزاد، کجایی؟

دردام توام، نیست مرا راه گریزی

من عاشق این دام و تو صیاد کجایی؟

محبوس شدم گوشه ی ویرانه ی عشقت

آوار غمت بر سرم افتاد،کجایی؟

آسودگی ام،زندگی ام، دارو ندارم

درراه تودادم همه بر باد، کجایی؟

اینجا چه کنم؟ از که بگیرم خبرت را؟

از دست تو و ناز تو فریاد، کجایی؟

دانم که مرا بی خبری می کشد آخر

دیوانه شدم خانه ات آباد کجایی؟

پریناز جهانگیر